lunes, 2 de diciembre de 2024

PEDRAFITA-MENHIR DO CEPO. San Breixo de Seixalbo, Ourense.

PEDRAFITA-MENHIR DO CEPO

SOSPEITOSOS HABITUAIS VI



El lenguaje es un método exclusivamente humano, y no instintivo, de comunicar ideas, emociones y deseos por medio de un sistema de símbolos producidos de manera deliberada. Estos símbolos son, ante todo, auditivos, y son producidos por los llamados «órganos del habla».

E. Sapir, "El lenguaje". F.C.E., México 1996.



Pedrafita-menhir do Cepo. Debuxo de Moncho Boga.

Hoxe traio aquí outra sospeitosa pedrafita atopada por José Antonio Gavilanes e estudada como pedrafita de posible observación astronómica por Alberte Alonso. Trátase dun poderoso esteo chantado en posición vertical, casi cilíndrico e con diversas escotaduras e orificios que ben poideran ser de feitura artificial; vaise estreitando a medida que se achega á croa. Atópase, como dicía, chantado en posición vertical entre unha zona de afroramentos rochosos e diversos penedos. Tamén, moi preto, está a liña divisoria que marca a fronteira entre os concellos de Ourense e San Cibrao das Viñas. Segundo Alberte Alonso non se pode desbotar a posibilidade de que polas inmediacións serpentease unha liña de transo, un camiño, do que xa non queda memoria.



Pedrafita-menhir do Cepo.
Fotografía de José Antonio Gavilanes.

Aínda que Alonso sospeita que o topónimo "cepo" para esta pedrafita pode proceder do lugar onde prendían aos reos para o seu axusticiamento, e onde tamén penduraban as cabezas decapitadas para exhibición pública, eu inclínome por outra interpretación menos escabrosa, posto que esta posible pedrafita atópase nun lugar moi inaccesible, e os axustizamentos de que fala adoitábanse "celebrar" en lugares mais accesibles e/ou públicos.

Efectivamente a miña interpretación aboga pola acepción que define o topónimo "cepo" como procedente do latín "cippum" e dicir, fito ou columna, o que nos achega con mais probabilidade á característica de pedrafita deste elemento posiblemente megálitico. Tamén, nunha das acepcións, "cippus", que significa pao ou poste, compartindo orixe con "cepa".

Este fermoso exemplar de pedra chantada, polas súas características, merece pasar a formar parte do corpus, cada vez mais abondoso, das pedrafita-menhires que salpican toda a xeografía galega.


En Sigrás, no mes do Nadal de 2024.
Saúde, sorte e libros!!!



PARA SABER UN POUQUIÑO MAIS

https://catalogaciondepedrafitasdegalicia.blogspot.com/2014/03/pedrafitas-de-observacion-astronomica.html




No hay comentarios:

Publicar un comentario