jueves, 7 de marzo de 2013

A Pedra do Acordo. Baiona-Oia

Pedrafia-menhir A Pedra do Acordo. Baiona, Oia

Na páx. web www.galiciamaxica.eu, atopei unha pequena reseña ou artigo-reflexión ao redor dunha estrutura pétrea tan intrigante como misteriosa. É dificultosa a súa adscrición tanto tipolóxica como crono-cultural. Sen embargo paréceme un elemento de singular importancia no acervo do noso patrimonio etnográfico ou incluso cultural. Aínda que non podo -nin pretendo- a súa adscrición ao meglitismo, si que podo catalogalo como un elemento atípico que, pola contra, participa nas tradición lexendarias e etnográficas propias da nosa terra e vencelladas con elementos megalíticos, a saber, marco de término, lugar de encontro...




Atópase na Serra da Groba, nun outeiro a unha altitude duns trescentos metros e serve de marco de término entre os concellos de Baiona e Oia. O autor do artigo conta que a fronteira entre os dous concellos márcase con pequenos moxóns aínda visibles (moitos deles, ao seu xuizo, marcos reaproveitados máis antigos), en toda a súa lonxitude, excepto neste lugar, onde a liña recta imaxinaria que separa os dous concellos desvíase abruptamente  adentrándose no concello de Oia. Efectivamente, si ata ese lugar a liña era recta, rachase neste lugar e logo segue outra vez rectilínea.




Trátase dunha rara estrutura rectangular feita de pedras moi toscamente talladas que, debido á súa irregularidade, non parecen que fosen a base dunha cabana. Tamén aparecen dúas pedrafitas que non acadan un metro de altura. 

É probable que estas pedrafitas fosen un lugar de reunión onde se xuntaban os parroquianos para chegar a algún tipo de acordo. Tanto en Galicia coma no norte de Portugal, existen emprazamentos con esa denominación pero de distintas características formais.




Parece ser que as "pedras do acordo" eran importantes instalacións de sabiduría popular, unha especie de tribunal formado polos individuos mais vellos do lugar, adicados a solucionar todo tipo de conflitos.

No Monte Aloia ou no Monte Tetón existen enclaves con esta espléndida denominación.



Tanto a información como as fotografía foron extraidas da páx. web www.galiciamaxica.es

Mámoa-dolmen dos Cotareles. Gondomar

Mámoa-dolmen dos Cotareles, Gondomar

Atópase no Chan do Cereixo ao que se pode chegar seguindo unha pista de terra que se inicia nunha caseta ubicada no chan que divide ambas as dúas vertentes da serra. 

Aínda que a mámoa foi cortada por un camiño, todavía se poden contemplar dous esteos da máis dun metro de longo tirados no centro do funil de violación.



Fotografía e documentación extraida da páx. web www.megalitos.es


Anta-dolmen de Malvas. Tui

Anta-dolmen de Malvas. Tui

Atópase na parroquia de Malvas, pertencente ao Concello de Tui. Trátase duns poucos restos arquitectónicos meglaíticos que se atopan no centro dunha mámoa de pequeno tamaño. Nun lugar absolutamente cuberto de eucaliptos, no interior dunha mámoa de pequeno tamaño. E único esteo que se conserva está rodeado de outras moitas pequenas pedras que probablemente formen parte ben da coiraza pétrea, ben dos calzos dos esteos que conformaban a cámara.



Estela-menhir das Rozas. Campo Lameiro

Estela-menhir das Rozas. Campo Lameiro

Pedrafita atopada durante as escavacións realizadas na necrópole das Rozas en Campo Lameiro, hoxe custodiada na Universidade de Santiago de Compostela.

Forma parte das pequenas pedrafitas atopadas en Galicia e que adoitan definirse como estelas-menhires.

Pódese considerar a xeito de hipótese que as estelas-menires como precursoras das estatuas dos templos históricos -toscas pedras con apariencia humana-, ou ben como indicadores da tumba, posto que se atopan xeralmente preto das necrópoles megalíticas.


Debuxo de Ramón Boga Moscoso