Mámoa do Cristo da Faladora. Ortigueira

Mámoa do Cristo da Faladora. Ortigueira

Atópase moi preto das mámoas 33 e 34 seguindo a numeración que Federico Maciñeira realizou para a catalogación que realizou do Camiño dos Arrieiros, e forma parte da necrópole coñecido co nome de Forno dos Mouros. 

Trátase dunha mámoa de tamaño medio e no centro do funil de violación aséntase unha cruz de pizarra, monolítica, que atinxe os dous metros de altura.

Estamos diante do único cruceiro galego chantado sobre unha mámoa. A cruz atópase, sen dúbida, cristianizando o lugar, cristianizando unha necrópole megalítica que tamén é coñecida co nome de Cruz de Alvar González. Maciñeira mantén a hipótese de que talvez se trate dun dos chantos reaproveitados da cámara megaítica.

Pero, como cruz vencellada ao mítico Camiño dos Arrieiros, tamén se convertiu en fito sinalizador, recoñecible e doadamente visible: unha auténtica guía dos camiñantes.

Pedrafita-menhir de Areosa Blanca. Sedes, Narón

Pedrafita-menhir de Areosa Blanca. Sedes, Narón

Atópase ubicado á beira dunha mámoa no Monte do Seixo. Tanto para L. Monteagudo como para A. Pena Graña, trátase dunha pedrafita.

Mide algo mais dun metro e amosa a cara á vista perfectamente pulida. O aspecto é o dunha peza cilíndrica cos extremos redondeados.

Si estamos diante dunha pedrafita, entón estaría a xustificar ou cumprir un dos criterios plantexados por nós para a consideración disa cualidade megalítica: o estar chantada diante dunha necrópole como fito indicador do ámbito sagrado. A observación directa do cotexto poderíanos clarexar ou confirmar si a orografía se adapta ás condición previstas para este tipo de funcionalidade: cambio de vertente, camiño prehistórico, necrópole megalítica, etc.

Fotografía extraída de: André Pena Graña: "Unha parroquia con celtas reminiscencias na Terra de Trasancos. Sancta María Maior de O Val, Narón" Ed. Concello de Narón, 2006.

Mais información no blogue, onosopatrimonio de Xabier Moure Salgado