xoves, 18 de outubro de 2012

ESTATUA-MENHIR CABEZA DE SAN PEDRO. San Mamede de Amil e San Pedro de Rebón, Moraña.

ESTATUA-MENHIR CABEZA DE SAN PEDRO.

Esta curiosa e rara peza ubícase no límite das parroquias pertencentes ao Concello de Moraña, San Mamede de Amil e San Pedro de Rebón. Foi descuberta no ano 1962 polo profesor Carlos Paratcha.



Foto Fran, Panoramio.


As hipóteses cronolóxico-culturais van desde a adscrición ao Megalitismo, pasando pola Idade do Bronce ata chegar á 2ª Idade do Ferro. 

Acada aproximadamente un metro de altura e atópase na ladeira dun monte a 300 metros de altitude.



Foto mikelmorana, panoramio
.

A nota distintiva desta rara avis consiste en que esculpiuse unha cabeza humana nunha alteración ou protuberancia natural da pedra: trátase dunha cabeza moi tosca na que se perciben claramente os ollos, a nariz e a boca. Debaixo da cabeza hai gravada unha cruz, o que pode denotar tanto a cristianización do monumento como ser a marca propia dun marco de termo, feito moi común na Idade Media.


 
Foto J Jorge Cr, panoramio

O estado de conservación non é moi bo e atópase hoxe en día no medio dun cortalumes habendo ao seu redor unha gabia moi profunda.

Aínda que a súa posición semella non cumprir moitas das constantes das pedrafitas galegas, hai que dicir que a chaira na que se atopa permite unha boa visibilidade o que tamén permite deducir unha posible finalidade como marco de referencia, como distintivo anunciador.



Foto magago, patrimoniogalego.net

Segundo algúns investigadores, a datación desta pedra antropomorfa pódese fixar na 2ª Idade do Ferro (s. IV a C.) e sería unha divinidade protectora, semellante ás chamadas "cabezas cortadas" de tradición céltica.

Por último uha consideración, unha hipótese saída da análise de Alberte Alonso que debe ser tida en conta, a saber: 

"Tipoloxicamente, o ben considerouse Estatua-pedrafita, o estudio e comprobacións sobre os trazos, fisionomía e tipoloxía semellante que o autor realiza, denotan a hipótese, sobre o probable emprego como pedrafita fálica, fecundante modalidade Cabalar, o uso efectivo debemos entendelo como acción-rito solicitante, unha demanda aos espíritos, o nume do alén, onde a muller que desexa enxendrar, refrega a súa vaxina sobre a croa redonda da pedra..."


En Sigrás, saúde, sorte e libros!!!


ENLACES

patrimoniogalego.net
https://catalogaciondepedrafitasdegalicia.blogspot.com/2014/03/pedrafitas-falicas.html

Ningún comentario:

Publicar un comentario