ANTA-DOLMEN DA VEIGA DE SALAS
"El primero comienza desde el lugar que ocupo en el mundo externo de los sentidos, y amplía mi conexión allí hasta un grado ilimitado con mundos sobre mundos y sistemas de sistemas, y además en tiempos ilimitados de su movimiento periódico, su comienzo y continuación. La segunda parte de mi yo invisible, mi personalidad, y me exhibe en un mundo que tiene verdadera infinitud, pero que sólo es rastreable por el entendimiento, y con el cual discierno que no estoy en un mundo meramente contingente sino en un mundo necesario y universal conexión, ya que también lo estoy con todos esos mundos visibles."
 |
Anta da Veiga de Salas segundo debuxo de Moncho Boga, 2024. |
Retorno ao Concello de Muíños (cantas veces van?), á súa capital Mugueimes, a Porqueirós, a Maus de Salas, ao encoro que asolagou centos de mámoas, de antas, e talvez outros moitos xacementos que durmen nos fondos lamacentos, inundados polas necesidades da civilización moderna. Pero retorno polas redes, eses intrumentos que lamentablemente necesitan dos encoros, que necesitamos para vivir, para ter unha vida cómoda..., é o prezo que temos que pagar para que xente coma min teña acceso ao mundo exterior, para que xente coma min teña a posibilidade efímera de achegarse a un mundo que deixará de ser, con total seguridade: unha tremenda e fatídica paradoxa.
 |
Fotografía do blogue megaliticia.blogspot.com |
A pesares das moitas visitas a esta entrañable comarca do sur mais sur de todo os sures galegos, nunca puiden visitar estas antas asolagadas, esta memoria afundida no medio do encoro. Aínda así, pódoas imaxinar e as podo ensinar grazas ao inxente traballo, entroutros, do blogue megaliticia, que me proporciona un material estupendo e impagable para poder continuar con este apaixoante traballo, con este total aprecio polo mundo megalítico.
 |
Fotografía do blogue megaliticia.blogspot.com |
Pero houbo outros antes: Cuevillas, Eguileta Franco, e moitos mais despois, aútenticos centíficos da arqueloxía, que nos foron abrindo portas e nos van ensinando un mundo e unha paisaxe que xa nunca mais será, que non poderemos nin siquera imaxinar en toda a súa extensión prehistórica.
A anta que amoso hoxe atópase asolagada a meirande parte do ano, na Veiga de Maus de Salas, e só se pode contemplar cando as augas do encoro baixan debido ás secas.
 |
Fotografía do blogue megaliticia.blogspot.com |
Trátase dunha anta de tipo poligonal con corredor, posiblemente, desenvolvido. Non podo determinar con exactitude cantos esteos conforman a cámara, pero probablemente estea construida cuns sete esteos. O resto dos que se ven espallados, deben formar parte tanto do corredor coma dos restos das tampas ou pedras cobertoras da cámara e do corredor. Como si dunha auténtica escavación arqueolóxica se tratase, podemos contemplar a anta libre de toda a masa tumular, limpada pola acción implacable da auga: un gran anel peristalítico perfectamente circular (posiblemente o muro de conteción da terra que cubría a anta) así como todos os esteos que conformaban a estrutura arquitectónica megalítica.
 |
Fotografía do blogue megaliticia.blogspot.com |
As investigacións ao redor do megalitismo da Baixa Limia, á parte de diversas noticias desde o século XIX, non collen pulo científico ata os traballos de F. López Cuevillas nos anos da década de 1920 e, a partires da década de 1950 a comarca quedou no ostracismo case absoluto con respecto as investigacións megalíticas. Sen embargo, os traballos do ilustre Cuevillas desixaron unha pegada de interese que foi continuada sobre todo por Eguileta Franco, cunha intensa laboura de investigación, prospección e catalogación da inxente cantidade de antas desta ben caracterizada comarca.
 |
Fotografía do blogue megaliticia.blogspot.com |
Hoxe en día, baixo o paraugas da Reserva do Parque do Xurés, e tamén baixo a decidida actuación das autoridades locais, semella que os traballos de posta en valor destes ignorados monumentos terán solución de continuidade.
En Sigrás, a toda velocidade cara ás festas do Nadal de 2024.
Saúde, sorte e libros!!!
PARA SABER BASTANTE MAIS
López-Alonso e Cuevillas: "Dúas estacións dolménicas. As mamoiñas da Serra da Muá e as antas de Maus de Salas". NÓS 44. Santiago de Compostela, 1927.
Eguileta Franco: "As mámoas dos concellos da Baixa Limia: aportación ao catálogo de monumentos tumulares de la comarca" CEGA, T. XLI, Fasc. 106. Santiago de Compostela. 1993-94.
Libro-Guía. Eguileta Franco, J.M. e Cabo Rodríguez, C., "Muíños Arqueolóxico: os megalitos de Muíños", 27 pp. Ourense, 1994.
https://es.wikiloc.com/rutas-senderismo/ruta-megalitica-as-maus-de-salas-muinos-13320025/photo-8218415
https://www.concellomuinos.com/aulaarqueol%C3%B3xicadomegalitismodo
https://www.xunta.gal/es/notas-de-prensa/-/nova/006159/xunta-pone-marcha-obras-consolidacion-yacimiento-arqueologico-mamoa-maus-salas
https://megaliticia.blogspot.com/2015/11/dolmen-veiga-de-maus-de-salas.html
No hay comentarios:
Publicar un comentario