martes, 25 de febrero de 2014

ANTA-DOLMEN DA LEIRA RAPADA. San Xoán de Vilatán, O Saviñao.

ANTA-DOLMEN DA LEIRA RAPADA. San Xoán de Vilatán, O Saviñao.

Na Voz de Galicia do día de hoxe, 25 de febreiro, apareceu, na edición comarcal de Lemos, a noticia do descubrimento dunha nova anta en Galicia, aínda sen catalogar. A noticia está firmada por Francisco Albo  que sinala que o novo elemento megalítico foi atopado polo arqueólogo Iván Álvarez Merayo a quen llo enseñou un veciño do lugar. Este exemplar estaba sen catalogar e tamén era inédito ata estes intres.




O dolmen atópase no medio dunha carballeira que se coñece co nome de Leira da Rapada, na parroquia de San Xoán de Vilatán. Segundo as fotografías que publica La Voz de Galicia, a vetusta anta aparece perfectamente sintonizada coa carballeira e a vexetación da contorna, ofrecendo unha imaxe bucólica da harmoniosa convivencia entre unha obra humana e a vexetación autóctona.

A anta, que podemos denominar "da Leira da Rapada", atópase ubicada nunha área de pouca pendente e, segundo a noticia, non semella que estivera a sofrir importantes alteracións tanto na estrutura arquitectónica como na estrutura tumular.

A mámoa na que se insire a anta non sobresae máis dun metro e oitenta centímetros e os esteos da cámara acadan unha media de catro metros e medio. Tamén está a conservar a tampa ou pedra cobertora. Un dos esteos da cámara é un afroramento natural que foi reaprobeitado como soporte da Tampa, caso escepcional dentro do megalitismo galego.





Esta última acada na súa lonxitude máis longa os catro metros e trinta centímetros e de media no grosor uns oitenta centímetros.

Como curiosidade, débese sinalar que na parte superior da pedra cobertora aparece gravado un petroglifo: trátase dunha gravura que debuxa unha especie de cazoliña central enmarcada por dous círculos concéntricos, feito tamén escepcional e inédito no universi do neolítico en Galicia.

Finalmente o arqueólogo Iván Álvarez puido documentar que a anta  adoitábase utilizar como refuxio para resgardarse da choiva.


http://www.lavozdegalicia.es/lemos/

2 comentarios:

  1. É fermosisma, e alégrome non te podes imaxinhar canto que acadase ata os nosos días e ollos... A rocha superior é enorme e parece moi natural, coma se fora traballada só por abaixo. Os ortostatos ficados nos que fica sonche un tanto baixos, ou non? Será ca terra co paso dos anos foise amontonándose?
    Unha pena o que parece andan a faer no castelo de Monterrei, parezme ostentoso e innecesario seica ainda hai outro moi perto...
    Unha aperta longa

    ResponderEliminar
  2. Só coñezo o que aparece nas fotografías: seguramente a anta está nunha mámoa, de xeito que a maior parte dos esteos están baixo terra. Estou contigo en que non só a anta é fermosísima, senón tamén o entorno no que se ubica. Saúdos.

    ResponderEliminar