jueves, 25 de octubre de 2012

Pedrafita-menhir da Capelada II

Pedrafita-menhir da Capelada II

Descuberta por Fidel Méndez, non se pode asegurar de momento a súa adscrición crono-cultural ao megalitismo. Por estar nunha zona de alta densidade de antas e pola súa forma claramente fálica, redondeada por case todo o contorno, excepto un lado que é plano, non cabe dúbida do seu carácter artificial. Aínda non a poidemos medir nin analizar o seu contexto inmediato. Semella estar profundamente fincado e parece tamén que o aproveitaron como fito demarcador, como marco.

Atópase no medio dun muro de mampostería, sinalando a súa clara función de reaprobeitamento.







Fotografías de Fidel Méndez Fernández




Pedrafita-menhir da Serra da Capelada I. A Coruña


Pedrafita-menhir da Capelada I

A Serra da Capelada abrangue os concellos de Cedeira, Valdoviño, Cerdido e Ortigueira.

As antas-dolmenens-mámoas de A Capelada foron catalogadas e/ou prospectadas por Federico Maciñeira a finais do século XIX. No ano 1943 publicou unha serie de artigos que sen dúbida constituiron un fito para a investigación do Megalitismo en Galicia.

As mámoas emprázanse sobre todo na parte central ou en cativas prolongacións desa parte central, cara ao sul. Atópanse nas zonas máis altas e prominentes.

Segundo Maciñeira, nos monumentos megalíticos da comarca pódense atopar algunhas das características arquitectónicas máis salientables do megalitismo desta zona. En xeral as mámoas acadan unhas dimensións que van desde os seis metros de diámetro ata os vintecinco, aínda que os máis frecuentes son as dimensións intermedias e dicir, de entre dez e vinte metros. Ademáis adoitan ser de terra e moitas amosan unha coiraza pétrea exterior composta de pedras medias e pequenas.

Debo dicir que aínda non fun visitar esta enorme pedra fincada e que o coñecemento que teño dela é grazas a este invento que lle chaman internet. A primeira vez que tiven noticia dela foi nun blog que se chama http://altuntun.wordpress.com. Neste blog simplemente se sinala como chegar e ademais achéga fotografías da posible pedrafita. Tamén tiven noticia dela a través do blog, tantas veces nomeado, de Xavier Moure a saber, onosopatrimonio.

Por iso só podo dicir que a forma é bastante irregular, con forma moi apuntada dependendo da vista. Tamén se pode intuir que se cadra sobrepasa os dous metros. Aí van as fotografías:








 
Fotografías extraídas do blog
http://altuntun.wordpress.com.



Fotografía de Xabier Moure do
 blog onosopatrimonio 





Antas-dolmenes da Serra da Capelada. A Coruña

Antas-dolmenes da Serra da Capelada. A Coruña

Na década de 1990, cando se estaba proxectando a realización do Museo e da Fundación Federico Maciñeira, realicei (na compaña do meu amigo Fidel Méndez) algunhas incursións por esta maravillosa Serra do crebado norte galego.

Son restos de mámoas e antas que aínda teño sin sistematizar, e tamén, aínda, as teño sin nomear. Este é un traballo que teño pendente e que non sei cando levarei a cabo. Sen embargo non me podo resistir a tentación de amosar unhas cantas fotografías dalgún dos elementos máis salientable que xalonan o horizonte megalítico destas brumosas terras.

Algunhas fotografías son miñas; as outras, ou esas mesmas, realizounas Fidel Méndez.

Dicir tamén que a catalogación sistemática das antas da Capelada foi feita por primeira vez polo ilustre investigador Federico Maciñeira y Pardo de Lama. Esas catalogacións corrobóranse proacticamente na súa totalidade nas modernas prospeccións.


Anta da Penadaaguia

Anta destruida a finais do século XIX. Foi investigada por Maciñeira no ano 1899 e aínda conservaba seis dos esteos que conformaban a cámara e dous do corredor de entrada, así como a tampa ou cobertora que medía dous metros de longo e noventa centímetros de ancho. 

A mámoa na que se insería medía vinte metros de diámetros e a lonxitude total da cámara e do corredor era de cinco metros. O alto máximo era de dous metros e vinte centímetros.

Aínda que se considera desaparecida, todavía quedan restos significativos desta monumental anta.





Outras antas:




























  














Mamoa do Chan do Lodeiro