PEDRAFITA-MENHIR DA SERRA DA CAPELADA OU CHAN DE ARMADA I.
A Serra da Capelada abrangue os concellos de Cedeira, Valdoviño, Cerdido e Ortigueira.
As antas-dolmenens-mámoas de A Capelada foron catalogadas e/ou prospectadas por Federico Maciñeira a finais do século XIX. No ano 1943 publicou unha serie de artigos que sen dúbida constituiron un fito para a investigación do Megalitismo en Galicia.
As mámoas emprázanse sobre todo na parte central ou en cativas prolongacións desa parte central, cara ao sul. Atópanse nas zonas máis altas e prominentes.
Segundo Maciñeira, nos monumentos megalíticos da comarca pódense atopar algunhas das características arquitectónicas máis salientables do megalitismo desta zona. En xeral as mámoas acadan unhas dimensións que van desde os seis metros de diámetro ata os vintecinco, aínda que os máis frecuentes son as dimensións intermedias e dicir, de entre dez e vinte metros. Ademáis adoitan ser de terra e moitas amosan unha coiraza pétrea exterior composta de pedras medias e pequenas.
Debo dicir que aínda non fun visitar esta enorme pedra fincada e que o coñecemento que teño dela é grazas a este invento que lle chaman internet. A primeira vez que tiven noticia dela foi nun blog que se chama http://altuntun.wordpress.com. Neste blog simplemente se sinala como chegar e ademais achéga fotografías da posible pedrafita. Tamén tiven noticia dela a través do blog, tantas veces nomeado, de Xavier Moure a saber, onosopatrimonio.
As antas-dolmenens-mámoas de A Capelada foron catalogadas e/ou prospectadas por Federico Maciñeira a finais do século XIX. No ano 1943 publicou unha serie de artigos que sen dúbida constituiron un fito para a investigación do Megalitismo en Galicia.
As mámoas emprázanse sobre todo na parte central ou en cativas prolongacións desa parte central, cara ao sul. Atópanse nas zonas máis altas e prominentes.
Segundo Maciñeira, nos monumentos megalíticos da comarca pódense atopar algunhas das características arquitectónicas máis salientables do megalitismo desta zona. En xeral as mámoas acadan unhas dimensións que van desde os seis metros de diámetro ata os vintecinco, aínda que os máis frecuentes son as dimensións intermedias e dicir, de entre dez e vinte metros. Ademáis adoitan ser de terra e moitas amosan unha coiraza pétrea exterior composta de pedras medias e pequenas.
Debo dicir que aínda non fun visitar esta enorme pedra fincada e que o coñecemento que teño dela é grazas a este invento que lle chaman internet. A primeira vez que tiven noticia dela foi nun blog que se chama http://altuntun.wordpress.com. Neste blog simplemente se sinala como chegar e ademais achéga fotografías da posible pedrafita. Tamén tiven noticia dela a través do blog, tantas veces nomeado, de Xavier Moure a saber, onosopatrimonio.
Por iso só podo dicir que a forma é bastante irregular, con forma moi apuntada dependendo da vista. Tamén se pode intuir que se cadra sobrepasa os dous metros. Aí van as fotografías:
 |
| Fotografías extraídas do blog http://altuntun.wordpress.com. |
 |
Fotografía de Xabier Moure do blog onosopatrimonio |
Uns anos despois volto, polos inquedantes camiños de internet, a ocuparme deste pedrafita ortegalense. Sigo sobre todo as ensinanzas, neste intre, de Alberte Alonso, o inquebrantable perseguidor das pedrafitas galegas. Segundo o meu benquerido amigo Alberte, probablemente sexa un exemplar que se pode adscribir aos monumentos de observación astronómica. En virtude da analise das advocacións das ermidas-santuario da zona, alonso considera que estas advocacións serviron para cristianizar unha paraxe simbólica pagana: o simbolismo cristiano vencellado coa vida e coa morte, é o sustituto dos elementos de ancestral orixe esta vez realcionados coa pedrafita e coas mámoas e antas que a circundan. Moi probablemente, as crenzas e ritos practicados no neolítico foron asimilados polo cristianismo manténdose o mesmo culto pero con outro significado. Si non podes co enimigo...
Atópase chantada no primeiro tramo do parque eólico, despois de Teixido, pola estrrada CP-2205, no punto quilométrico 4 á man dereeita antes de chegar á Garita Herbeira.
A importancia da contextualización da pedrafita, cercana a varias mámoas e preto dun primitivo camiño que baixa á Fraga de Nebril e o cercano nacemento dos regos da Candocia e do Seixo, son criterios decisivos para a adscrición desta pedrafita ao neolítico.
En Sigrás, saúde, sorte e libros!!!
No hay comentarios:
Publicar un comentario